Kaas, wijn, honing en olijfolie - vier van de bekendste bijdragen van Griekenland aan de culinaire cultuur - waren vierduizend jaar geleden al bekend. Overblijfselen van honingraten en kazen zijn gevonden onder de vulkanische as van de uitbarsting van Santorini in 1627 voor Christus. In de loop van de millennia heeft het Griekse eten zich gediversifieerd en naburige tradities geabsorbeerd, maar het heeft zijn eigen onderscheidende karakter behouden. In Siren Feasts geeft Andrew Dalby de eerste serieuze sociale geschiedenis van Grieks eten. Hij begint met de tonijnvissers uit het neolithicum en volgt het verhaal via het repertoire van het klassieke Griekenland, de reputaties van Lydië voor luxe en van Sicilië en Zuid-Italië voor sybaritisme, tot de keizerlijke synthese van verschillende tradities, met een blik vooruit naar de Byzantijnse keuken en de ontwikkeling van het moderne Griekse menu. De appels van de Hesperiden blijken citroenen te zijn en er wordt veel waarde gehecht aan Byzantijnse koekjes. Volledig gedocumenteerde en uitgebreid geïllustreerde, wetenschappelijke maar immens leesbare Sirenenfeesten demonstreren de sociale constructie die in verschillende perioden op verschillende soorten voedsel werd geplaatst (was vis een luxeartikel in het klassieke Athene, hoewel geminacht door Homerische helden?). Het plaatst voeding in een economische en agrarische context; En het biedt een geschiedenis van mentaliteiten in relatie tot een onderwerp dat geen mens kan negeren. . Taal: Engels