When Men in Groups voor het eerst werd gepubliceerd in l969, noemde de dagelijkse criticus van de New York Times zijn recensie The Disturbing Rediscovery of the Obvious. Wat zo voor de hand lag, was dat mannen een uitdrukking kregen die de taal binnenkwam. De verbanden tussen mannetjes in groepen die Tiger beschrijft, strekken zich uit over vele andere primatensoorten door onze evolutie als jagers/verzamelaars en intercultureel. Mannelijke binding kenmerkt menselijke groepen die zo gevarieerd zijn als het Vaticaans Concilie, de New York Yankees, de Elks en Masons, de geheime genootschappen van Sierra Leone en Kenia. De kracht van Tiger's boek is de identificatie van de krachtige banden tussen mannen en de impact van vrouwen en gezinnen op in wezen mannelijke groepen. Hoewel de wereld veel is veranderd, suggereren het argument van het boek en de nieuwe inleiding door de auteur dat een soortspecifiek patroon van mannelijke binding nog steeds deel uitmaakt van het menselijke standaardsysteem. Misschien zal er op een dag concreet bewijs van de locatie naar voren komen uit het opzienbarende werk aan het menselijk genoom, net zoals de uitgebreide en consequente sekseverschillen waar Men in Groups zo'n baanbrekende aandacht op vestigde, al deel zijn gaan uitmaken van de algemene wijsheid. Ondertussen blijft Men in Groups een afgemeten en verantwoordelijke, maar onverschrokken inspectie van een belangrijk aspect van de menselijke sociale organisatie en persoonlijk gedrag. Het boek was controversieel toen het voor het eerst verscheen en vaak dwaas en onnodig geminacht. Maar het is een fundamentele bijdrage gebleven aan de opkomende synthese tussen de sociale en de natuurwetenschappen. . Taal: Engels