Met de in Amerika gebouwde M4 Sherman Tank beschikbaar voor geallieerde troepen in grote aantallen, besloten de Britten om hun succesvolle 17-ponder antitankkanon te matchen met de nieuwste versie van de Sherman, in de hoop dat ze een tank konden produceren die in staat was om de gevreesde Duitse Tiger en Panther zware tanks uit te dagen. Met een vrij aanzienlijk herontwerp van het torentje en met het kanon op zijn kant gemonteerd, werden de met 17-ponders uitgeruste Shermans misschien wel de meest effectieve geallieerde tanks van de Tweede Wereldoorlog en waren ze gemakkelijk in staat om alle Duitse tanks die ze tegenkwamen na de landingen in Normandië uit te schakelen. Onder de naam 'Firefly' stonden onoplettende Duitse tankcommandanten die ervan uitgingen dat deze nieuwe geallieerde tank slechts een standaard Sherman was, voor een onwelkome verrassing en ze leerden al snel op hun hoede te zijn voor de langere geweerlopen van de Sherman Fireflys.